uzun bir aradan sonra; merhaba!

mutluluk ya da mutsuzluktan çok uzak olarak kendimi inanılmaz yetersiz hissettiğim günler.

ne kendime ne de çevremdeki az sayıdaki insana faydam dokunmuyor ve bu bilinçsizce isteksizce yapılan bir vazgeçiş gibi görünüyor sanırım dışarıdan bakınca.

hayatımın en boğucu en saçma yazı olarak tarihe geçsin bu mevsim.

ve artık sıcaktan bayılmadığımız günlerin gelmesiyle birlikte ben de kendimden memnun olabileyim istiyorum.