tamamen yerleşmiş hissettikten sonra ikinci bir giriş

bu bloga yazdığım ilk yazı, neden burada olduğuma dairdi. niye bir blog almıştım ki? zaten hemen hemen kimse okumayacak ya da okuyanlar zaten bildik kişiler olacaktı. ama o yazıda dediğim gibi üzerimdeki yük arttıkça yazmalıydım. bu, başına türlü belalar gelmesi muhtemel bir defterle sınırlı kalmamalıydı. şimdi dönüp bakınca pek de fena bir şey yapmadığımı anlıyorum. belki de yüz yüze konuşamayacağım ya da ifade edemeyeceğim pek çok şeyi anlatabiliyorum bu şekilde. aradan geçen beş aydan sonra, şimdi bir de Dilara'yla atışarak, başka başka blogları çekiştirerek daha bir keyifli sürdürüyoruz buradaki varlığımızı. buraya gelip gittikçe, yazdıkça okudukça daha da bir artıyor değeri gözümde, eski kitaplardaki yaşanmışlık gibi, henüz içme şeferine erişemediğim ama hep dillendirilen yıllanmış şaraplar gibi. ve yine hep söylediğim gibi büyüyoruz ve büyümeme şahitlik ediyor burası. yarınlardan birinde sırf bunu görmek için buraya bakacağım belki. artık iyiden iyiye bu işi sürdürebileceğimi anladığım için yazıyorum bu yazıyı. çünkü yazmasam duramayacaktım...