istisna olmayı seviyorum!

ilhama ihtiyacım vardı ve bu başlığın bana bunu verdiğini düşünmüştüm ama yanılmışım. bir yandan renkli resimli bir yazı yazmak istiyorum. bir yandan da huzursuzluk simsiyah yapıyor her şeyi ve silmek istiyorum kelimelerimi. ama günlerin bu şekilde geçmesini istemiyorum ve adam akıllı bir şeyler yazmak zorundayım.

elimde olsaydı bazı insanları görmek istemezdim daha fazla. yıllarca daha. ve bazılarını da her gün daha fazla görmek isterdim. (seyithan' ın anlattığı korkunç uyku hikayesini buna uyarlayıp biraz huzur buldum tam şu anda.) istemediğim ot dibimde bitiyor ama? (bu dilara' ya)

istisna olma meselesiyse: ben beklenenin aksine katlanmadım ve fallara konu olmadım. ama 30 şubat' ın güzelliğine leke düşüren de yine benim saniyeler önce.

ne mi saçmalıyorum bunu net olarak anlayacak iki insan var. bir de üçüncüsü olacak ilerleyen saatlerde, istemiyorum ama olacak işte.