Her Yerden Çok Uzakta' yı bir oturuşta bitirdim bugün. tamam farkındayım kitap sadece 92 sayfa ama öyle uzun zamandır sallantıdaydım ki kendimi bunca kaptırıp okumaya hasret kalmışım. bunun sebebi benim artık hazır olmamdı belki de, ama okuduğumda ve cümlelerin altını çizip durdukça hayatımın kitapları arasına kondurdum ben bu kitabı.
bilenler hatırlasın, bilmeyenler fikir sahibi olsun diye;
"küçük çocukların akıllısa da kafası çalışmayanı da aptaldır işte. aptalca şeyler yaparlar. akıllarından geçenleri pat diye söyleyiverirler. düşünmedikleri bir şeyi söylemeyi öğrenmemişlerdir henüz. bunu daha sonra, yetişkinliğe geçip, yalnız olduklarını anladıkları zaman öğrenirler."
"bana bir taş gerekiyordu. tutunacak, ayakta duracak bir şey. katı, somut bir şey. çünkü her şey yumuşamaya yüz tutuyor, pelteleşiyor, bir bataklığın içinde sislere gömülüyordu. sis dört bir yandan çörekleniyordu."
"artık hiç bir şey o kadar önemli görünmüyordu. asıl önemli olan, acıdan uzak durmak gibi geliyordu."
"bazı konularda doğru söylemek yerine yalan kıvırmak çok daha kolaydı."
her konuda yalan söylemek çok daha kolay ve çok daha eğlencelidir bence. yalan söylemek insanı daha ilginç bir insan yapar hatta. tabi başkaları için ilginç, kendine yabancı.
YanıtlaSilbu alıntılar bana ukala geliyor ya. bilmiş bilmiş konuşmuş. tek bilmiş benim lan, bana sor bundan sonra.
konuşan senin benim yaşımda biri ondan öyle gelmiştir:p ahah:D
YanıtlaSilharbi mi lan zaten sezmiştim o bilmiş ergen tavırlarını. aynı ben :D
YanıtlaSil