hem hafif hem ağır

fonksiyon, noktanın analitiği derken ödevleri yapmaya, hatta hafiften fazladan çalışmaya bile başladım artık. hatta bir kaç gündür yüzüm her zamanki fazla gülen halini almış, keyifli günler geçirmeye başlamıştım. normal bir hayat yaşıyorum denebilirdi.

dünden sonraysa şu an nerde, ne durumda olduğumu hiç mi hiç bilmiyorum. aynı anda tarif edilemeyecek kadar huzurlu ve bir o kadar huzursuz olmayalı aylar geçmişti. ince bir titreyişe kapılmanın ne demek olduğunu da unutmuştum.

peki ne oldu? o kadar zamandır bastırdıklarımın altından ne çıkacağını bilemedim. sadece kendimi kandırışımın yüzüme böyle güzel vurulması ve şimdi yine gardımın düşmesi.

bana feridun düzağaç'ı, 1980'i, sigarayı ve çayı bırakın yeter. gerçekten inanıyorum, normal görünümlü bir hayat yaşamaya devam edebilirim.