30 Temmuz 2010

ses-siz-lik

bu ara bilinçli ya da bilinçsiz olarak üzerimden attığım bütün kararlar yüzünden ağzımı açıp hiç bir şey söyleyemiyorum. içimde biriken ve bir çırpıda söyleyebileceğim her şey olduğu yerde duruyor. bunu başarıyor olmak güzel belki de yani susabilmek. çünkü aslında yapmam gereken bu. yine de...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder