12 Temmuz 2010

tatil mi, tatil ne arar?

çok geç kalktığım ve sadece oturmakla geçirdiğim bir gün sonunda nasıl bu kadar yıpranmış olabileceğimi düşünüyorum. artık canımı sıkan şeyleri bilinçlice düşünmesem de rüyalarımda gördüklerim kimsenin hayal edemeyeceği cinsten. tutup gündüz gözüyle anlatmadığım o rüyalardır belki can sıkan.
bir de dilaraya gidemeyişim var tabi. gerçekten olması gerektiği gibi olacak bir tatile hazırlanmışken birden önü kesilebiliyor insanın. belki ilk anda ağızdan çıkınca kabullenmesi kolay olacak bir hayır zamanından çok sonra söylenince kabullenilemez oluyor. ve ben bunu ilk kez yaşamadım, muhtemelen son değildi.
bütün bunlara bakarak da tatilin son derece sevimsiz olacağını iyiden iyiye anlıyorum.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder